Kościół...
tutaj, na terenie byłego obozu koncentracyjnego – to dziwi wielu odwiedzających miejsce pamięci. Również ze względu na to, że właśnie Kościół jedynie w niewielu przypadkach w historii był przykładem ruchu oporu.
Kościół Pojednania powstał na życzenie byłych więźniów pochodzących z zagranicy, głównie tych z Holandii. We współpracy ze Światową Radą Kościołów włączyli oni swoich braci i siostry z Niemiec do wspólnoty.
I tak w 1967 roku na terenie byłego obozu koncentracyjnego Dachau dzięki wsparciu Niemieckiego Kościoła Protestanckiego powstał „Kościół Pojednania”, w którym w ścisłej współpracy z katolickim duszpasterstwem pracują dwaj wolontariusze Akcji Znak Pokuty Służba dla Pokoju, pani sekretarka, diakon oraz pastor. Są oni osobami kontaktowymi dla osób odwiedzających Kościół Pojednania. W zakresie ich obowiązków leży oprowadzanie po miejscu pamięci, organizacja seminariów oraz współtworzenie nabożeństw w każdą niedzielę o 11.00.
Kościół Pojednania w pracy merytorycznej jest wspomagany przez międzynarodowe kuratorium.
Kąt prosty...
Wraz z przekroczeniem progu kościoła daje się zauważyć jego dwie cechy charakterystyczne. Po pierwsze: brak kątów prostych; w miejscu, które zostało zaprojektowane przy użyciu kątów prostych. Kształt obozu, placu apelowego, miejsca wymierzania kar, fundamentów baraków – wszędzie dominuje motyw kąta prostego.
Architekt, prof. Helmut Striffler z Mannheim prostokątność tą uznał wręcz za symbol morderczego mechanizmu narodowych socjalistów. Jak mówił Heinrich Mann: „Dokładność w odrazie”. Kształt kościoła ma być przeciwieństwem do prostokątnych tworów terroru.
Droga...
Druga cecha charakterystyczna. Kościół został tak zaprojektowany, aby przypominał drogę, która powoli prowadzi w głębie – jako symbol cierpienia i śmierci, ale również sprzeciwu i oporu, także wstydu. Tak, jakby ktoś chciał zanurzyć się w ziemi. Głębia może być czymś, co wywołuje poczucie strachu i zagrożenia, ale również jest miejscem schronienia, gdzie można czuć się bezpiecznie.
Ważne jest doświadczenie głębi, gdyż to z niej może dochodzić odgłos płaczu, modlitwy, krzyku. Jak jest zostało napisane w Biblii: „Z głębokości wołam do Ciebie, Panie…”. Te słowa jako cytat 130-go psalmu znajdują się na jednaj z ścian kościoła.
Głębia...
Na poziomie dziedzińca pomiędzy pokojem seminaryjnym a kościołem droga osiąga swój najniższy poziom – w tym miejscu od razu pojawia się kąt prosty. Jest to symbol przypominający o miejscu znajdującym się w pobliżu obozu. Niecałe dwa kilometry stąd znajduje się postawiona przez SS ściana z betonu, gdzie tysiące sowieckich jeńców wojennych zostało rozszczelanych. Pamięć o nich nie może zaginąć.
Krzyż...
Symbole przezwyciężenia zła są zaznaczone bardzo ostrożnie. Nic nie oddziałuje w sposób patetyczny, nic w sposób bagatelizujący. Tylko tu i ówdzie znajduje się ślad tego, co się zdarzyło: wyzwolenia, pojednania, wybawienia. Uwagę może przykuć krzyż zawieszony nad ołtarzem. Można w nim dostrzec postać, która jest miażdżona pod wpływam ciężaru materii.
Jednak z drugiej strony widać postać, która rozpiera blok z metalu od środka. Opór i posłuszeństwo, Wielki Piątek i Wielka Niedziela.
Kościół Pojednania Kościół jest zawsze otwarty. Stoi on także do dyspozycji odwiedzających, którzy sami chcą zorganizować nabożeństwo lub spotkanie modlitewne.